[นิยายวาย-แปลไทย] Turning บทที่ 184

ลูซานพึมพำ ดูเหมือนกำลังท่องพระคัมภีร์ส่วนหนึ่ง

“- พันธนาการที่ผูกมัดมนุษยชาติทั้งหมดหายไปและทุกสิ่งที่ทำมาจนถึงตอนนั้นก็จมลงสู่การลืมเลือน มีเพียงพระสิริของพระเจ้าเท่านั้นที่รอดพ้น... เมื่อทุกสิ่งหายไปก็ไม่เหลือบันทึกใด ๆ จึงแทบไม่มีบันทึกใด ๆ เมื่อพันปีก่อนนอกจากคัมภีร์”

“อืมเจ้าพูดถูก อย่างที่เจ้าพูดไปแล้วนักบวช มันอาจจะเกี่ยวข้องกัน มันยากสำหรับเราที่จะเข้าใจในตอนนี้”

อัลริคตอบตกลงด้วยรอยยิ้ม หลังจากนั้นทุกคนก็เงียบหายไปกับความคิดของตัวเอง ลูซานที่แยกสมุนไพรเสร็จแล้วก็เป็นคนแรกที่พูดอีกครั้ง

“ข้าไม่ทราบถึงการปฏิวัติเวทมนตร์ แต่เมื่อได้ฟังแล้ว ข้ามีความรู้สึกว่าเหตุการณ์คล้าย ๆ กันนี้เกิดขึ้นในทุกยุคสมัย อันที่จริง มีตำนานในบทแรกของพระคัมภีร์ซึ่งครอบคลุมยุคสมัยก่อนสมัยอันยิ่งใหญ่มาก การทำลายล้าง ซึ่งสะท้อนการสนทนาของเราในปัจจุบัน"

“บทแรกของพระคัมภีร์… ข้าดูเหมือนจะจำได้ว่าได้ยินมันในวิหารตอนเด็กๆ แต่ความทรงจำของข้าล้มเหลว ข้าไม่ค่อยได้ไปวิหารหลังจากเข้าไปในหอไข่มุกตอนอายุเจ็ดขวบ ฮ่าๆ”

“นั่นก็เข้าใจได้ มันเป็นส่วนที่เต็มไปด้วยเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ ดังนั้นนักบวชมักจะไม่หยิบยกเรื่องนี้ขึ้นมาในระหว่างการเทศนา ข้าคงไม่ได้ศึกษามันเช่นกันถ้าข้าไม่ได้ใช้เวลาอยู่ในวิหาร”

“แล้วเรื่องราวเป็นยังไงบ้าง?”

เมื่อถามคำถามของอัลริค ลูซานก็เงยหน้าขึ้นมองราวกับกำลังค้นหาความทรงจำของเขา

“เมื่อเทพแห่งดวงอาทิตย์ส่งพลังลงมาสู่โลกเป็นครั้งแรก ผู้คนที่โง่เขลาปฏิเสธที่จะเชื่อ โลกเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวายและหายนะ ดังนั้นทุกคนจึงเชื่อในพลังของแบล็คมูน นั่นคือสาเหตุที่ ทูต'ออร์' เป็นการสำแดงของพระเจ้า และทูตของเขาเสียสละตัวเอง เผชิญหน้ากับพระจันทร์สีดำเพื่อพิสูจน์การดำรงอยู่ที่แท้จริงของพลังของพระเจ้าต่อหน้าผู้คน”

ยูเดอร์นึกถึงเนื้อหาของคัมภีร์เทพแห่งดวงอาทิตย์ที่เขาอ่านเมื่อนานมาแล้ว เมื่อได้ยินก็ดูเหมือนว่ามีเรื่องราวดังกล่าวอยู่ที่นั่น

'เรื่องราวของทูตออร์... บางทีมันอาจจะเกี่ยวกับปาฏิหาริย์ที่เขาถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ สิบครั้ง และแต่ละครั้งก็ได้รับการรักษาด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์'

ตอนนี้ การติดแขนขาที่ฉีกขาดกลับเข้าไปใหม่สิบครั้งสามารถทำได้โดยนักบวชสองสามคนที่มีพลังศักดิ์สิทธิ์ที่แข็งแกร่ง ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจ อย่างไรก็ตาม มันคงจะน่าประหลาดใจมากในสมัยก่อนเมื่อพวกเขาไม่รู้เกี่ยวกับพลังศักดิ์สิทธิ์

แม้ว่าหัวข้อจะผ่านไปแล้ว ลูซานและอัลริคก็คุยกันต่อเหมือนเป็นเพื่อนที่เข้ากันดี ยูเดอร์กำลังดูแล แคนนา ซึ่งยังคงดิ้นรนเพื่อฟื้นความรู้สึกของเธอ ดวงตาที่ปิดของเธอยังไม่มีทีท่าว่าจะเปิดออก

'ข้าควรจะตรวจสอบมันอีกสักหน่อยก่อนจะขอให้เธออ่านมัน'

ข้อมูลที่แคนนาถอดรหัสจนถึงขณะนี้ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับมนุษย์ที่มีความรู้สึกและจิตสำนึก ดังนั้น เขาจึงคิดว่ามีแนวโน้มมากขึ้นที่เธอจะอ่านอะไรไม่ออก แม้ว่าเธอจะใช้พลังของเธอกับศิลาสีชาดก็ตาม แต่คีเซียร์และยูเดอร์  ตัดสินใจว่าจะพยายามดีกว่าไม่ลอง

ยูเดอร์ถอนหายใจและหันศีรษะ

"อีน่อน"

อีน่อนซึ่งกำลังนั่งเฉยๆ หลังจากคัดแยกสมุนไพรเสร็จแล้ว ก็หันศีรษะของเขา

“ข้าขอถามได้ไหมว่าทำไมเจ้าถึงทำแบบนั้นก่อนหน้านี้”

"อะไร?"

อีน่อนโต้กลับ ดูเหมือนไม่แน่ใจว่ายูเดอร์ถามอะไร แต่ยูเดอร์ยังคงมีภาพในใจว่าอีน่อนจัดการสมุนไพรอย่างไม่ระมัดระวัง ราวกับว่าเขากำลังบดสมุนไพรเหล่านั้น

อีน่อนเป็นที่รู้จักว่าเป็นผู้พิทักษ์แห่งลูมา ซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตโบราณ นี่เป็นข้อเท็จจริงที่เปิดเผยโดยตัวตนในอดีตของเขา อย่างไรก็ตาม อีน่อนมีความเกี่ยวข้องอย่างชัดเจนกับ จอมเวทย์ลูม่าผู้ยิ่งใหญ่อย่างไร และสิ่งที่เขาคิดเกี่ยวกับเขานั้นยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด

'ข้าเคยได้ยิน อีน่อนพูดเกี่ยวกับลูม่าโดยตรงเพียงครั้งเดียวถ้าข้าจำไม่ผิด'

เมื่ออีน่อนได้ยินเกี่ยวกับการเดินทางย้อนเวลาของยูเดอร์  เขาก็โกรธจัดโดยอ้างว่าเป็นเวทมนตร์ที่แม้แต่ลูม่าก็ยังไม่เคยร่ายสำเร็จเลย

“บางทีเจ้าอาจจะ...”

“ถ้าเจ้ามีเวลาไปสนใจเรื่องอื่น ทำไมไม่กินข้าวหรือเดินเล่นล่ะ ไม่มีอะไรจะแย่ไปกว่าการถูกมองแบบนั้น โดยคนที่ล้มป่วยจนเมื่อวาน”

ก่อนที่ยูเดอร์จะเอ่ยถามเกี่ยวกับลูมา อีน่อนก็ตัดบทเขาทันที การจ้องมองอันเยือกเย็นของอีน่อนตรึงเขาไว้ขณะที่เขาเข้ามาใกล้

“แม้ว่า 'ข้า' คนที่สอนชื่อของข้านั้นมีอยู่จริง แต่ข้าที่นี่และตอนนี้ก็ไม่อยากมีส่วนร่วมในการสนทนาที่ใกล้ชิดกับเจ้าเช่นนี้ เรายังไม่สนิทกันขนาดนั้น เข้าใจไหม”

อารมณ์ของเขาแย่ลงอย่างเห็นได้ชัด มั่นใจมากขนาดนั้น

อย่างไรก็ตาม อีน่อนยังคงเป็นอีน่อน หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งยูเดอร์ก็ขอโทษ

“ข้าขอโทษ ข้าก้าวก่ายเกินไป”

"..."

อีน่อนปัดผมหน้าม้าแล้วหันหลังกลับ ยูเดอร์คิดว่าเขาควรนำมะนาวมาให้เขาทีหลัง

ด้วยความไม่อยากจากไปในขณะที่แคนนายังหมดสติ ยูเดอร์หยิบกระดาษห่อหนึ่งที่เขาเผลอหลับออกมาโดยไม่ได้อ่านเมื่อคืนก่อน บันทึกการวิจัยของเบลเทรล ที่คีเซียร์ได้ส่งมา เพื่อป้องกันไม่ให้นักเวทย์อัลริคสนใจ เขาจึงดึงม่านออกอย่างแน่นหนาก่อนที่จะกางกระดาษออก ลายมือที่ถอดความอย่างหรูหราสบตาเขา โดยไม่ได้สังเกตเห็นเมื่อเขาเหลือบมองมันเมื่อวานนี้สั้นๆ เขาจึงคาดเดาได้อย่างรวดเร็วว่าสคริปต์ที่หรูหราที่คุ้นเคยนี้เป็นของใคร

'คีเชียร์...'

เมื่อไหร่ที่เขามีเวลาเขียนเรื่องทั้งหมดนี้ท่ามกลางงานยุ่งอย่างไม่หยุดยั้งของเขา? ขณะที่เขาสังเกตแนวการเขียนที่จัดเรียงอย่างพิถีพิถันโดยไม่มีรอยเปื้อนแม้แต่น้อย เขาก็นึกถึงใบหน้าของคีเซียร์ที่ถอดชุดเครื่องแบบของเขาออกด้วยใบหน้าที่เหนื่อยล้าเมื่อวานนี้

ยูเดอร์อ่านเอกสารทั้งหมดอย่างรวดเร็วโดยจัดเรียงไว้บนกระดาษไม่กี่แผ่น เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจได้ง่ายขึ้น คีเซียร์ได้ถอดประโยคจากข้อความต้นฉบับในบันทึกการวิจัยของเบลเทรล และเพิ่มบทสรุปสั้นๆ ในตอนท้าย

แม้ว่าการวิจัยของเบลเทรลจะเป็นการกระทำผิดทางอาญาโดยประมาท ซึ่งกระทำโดยบังเอิญโดยไม่มีความสม่ำเสมอหรือมาตรฐาน แต่ก็ยังมีปรากฏการณ์บางอย่างปรากฏขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ยูเดอร์อ่านวลีที่สะดุดตาสองสามประโยคจากบทสรุปที่คีเซียร์ได้เพิ่มเข้ามาหลายครั้ง

ในอัลฟ่าและโอเมก้าที่เข้าสู่วงจรฮีทแล้ว ความดึงดูดใจทางเพศมักเกิดขึ้นเสมอ อย่างไรก็ตาม ระดับความน่าดึงดูดนั้นแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล อัลฟ่าคนหนึ่งสมรู้ร่วมคิดกับโอเมก้าเป็นเวลาหลายวัน แต่ไม่ได้มีเพศสัมพันธ์ใดๆ เลยเป็นเวลาหนึ่งวันหลังจากเปลี่ยนคู่ แม้ว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะไม่ร้อนแรง แต่แรงดึงดูดทางเพศก็สามารถเกิดขึ้นได้ แต่ความน่าจะเป็นของการมีเพศสัมพันธ์ดูเหมือนจะต่ำมาก หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอยู่ในสภาวะปกติ

การตั้งครรภ์ไม่ได้เกิดจากการมีเพศสัมพันธ์ระหว่างอัลฟ่าและโอเมก้าที่ถึงวงจรการผสมพันธุ์เสมอไป อย่างไรก็ตาม เชื่อกันว่า โอเมก้าผู้ปลุกพลัง มีความเป็นไปได้สูงที่จะตั้งครรภ์แม้จะผ่านการมีเพศสัมพันธ์กับผู้ที่ไม่ผู้ปลุกพลังก็ตาม

ในบรรดาผู้ปลุกพลังที่เสร็จสิ้นการปรากฏของเพศที่สองแล้ว ปฏิกิริยาทางกายภาพที่เฉพาะเจาะจงจะเกิดขึ้นแม้ว่าจะไม่อยู่ในความร้อนก็ตาม สิ่งที่น่าสังเกตมากที่สุดคือสิ่งที่เรียกว่า 'กลิ่น' ซึ่งเป็นกลิ่นที่มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่สามารถตรวจจับได้ พร้อมด้วยประสาทสัมผัสที่เพิ่มมากขึ้น ความเร้าอารมณ์ทางเพศ การปกป้องที่มากเกินไป ความรู้สึกถึงความสามัคคีที่เหนือกว่าความสนิทสนมกัน ฯลฯ แม้จะอยู่ในคู่เพศเดียวกันก็เหมือนกับว่า พวกเขาจำกันและกันราวกับว่าพวกเขาเป็นเพศตรงข้าม

ไม่แน่ใจว่าร่างกายซึ่งผ่านการเปลี่ยนแปลงอีกครั้งหลังจากการตื่นและการปรากฏของเพศที่สอง มีผลเชิงบวกต่อโรคภัยไข้เจ็บและสิ่งที่คล้ายกันที่เกิดขึ้นก่อนการตื่นขึ้นหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ผู้ปลุกพลังที่เปิดเผยเพศที่สองของตนจะอ่อนแอลงอย่างแน่นอนในช่วงฮีท ดังนั้นจึงถือว่าพวกเขามีจุดอ่อนเมื่อเปรียบเทียบกับผู้ปลุกพลังที่ไม่ปรากฏเพศรอง

เมื่ออ่านทุกอย่างซ้ำๆ จนจบ มีบันทึกอีกฉบับที่คีเซียร์เพิ่มไว้ที่ด้านหลังของหน้าสุดท้าย

จริงๆ แล้ว ไม่จำเป็นต้องเชื่องานเขียนที่น่ารังเกียจเหล่านี้เลย การวิจัยที่เหมาะสมจะเริ่มขึ้นในไม่ช้า

มันเขียนน้อยมากและเลือนลาง อย่างไรก็ตาม ทันทีที่ยูเดอร์เห็นประโยคนี้ เขาก็รู้สึกถึงความรุนแรงของสถานการณ์ที่เพิ่มขึ้น

เขาลุกจากที่นั่ง สวมเสื้อผ้าชั้นนอก พับกระดาษหลาย ๆ ครั้งแล้วใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อ ขณะที่เขาก้าวออกไปข้างนอก อีน่อนก็บ่นกับคำถาม

“เจ้ากำลังจะไปไหน?”

“ห้องบัญชาการครับ”

ขณะออกจากแผนกแพทย์และมุ่งหน้าขึ้นไป สมาชิกทหารม้าหลายคนที่เขาพบระหว่างทางถามว่าตอนนี้เขาหายดีแล้วหรือยัง ขณะที่เขาเดินผ่านพวกเขาและมาถึงชั้นห้า เขาพบไธยส์ เยอร์แมน ด้วยสีหน้าสิ้นหวัง กำลังเดินไปด้านหน้าห้องบัญชาการ

“ยูลมาน ทำไมท่านถึงออกมาที่นี่?”

“อ้าว เจ้าก็มาเหมือนกันเหรอ”

“เจ้าคุยเสร็จแล้วเหรอ?”

ใบหน้าของเขาซึ่งสว่างขึ้นชั่วครู่ก็มืดลงอีกครั้งตามคำถามของยูเดอร์

“ไม่ จริงๆ แล้วข้ายังเข้าไปไม่ได้เลย”

“ขอโทษที ผู้บัญชาการไม่อยู่ข้างในเหรอ?”

“ไม่ เขาเป็นเช่นนั้น แต่ผู้ช่วยคนนั้นบอกข้าว่าผู้บังคับบัญชายังไม่ตื่นและจะต้องกลับมาทีหลัง นี่มันเที่ยงวันแล้ว เรากำลังรีบ...!”

ไธยส์ที่จ้องมองประตูที่ปิดอยู่อย่างวิตกกังวลก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่

“ลองเคาะตัวเองดูสิ ข้าเคาะมาสักพักแล้ว เขาไม่มาเปิดประตูด้วยซ้ำ เจ้าเป็นผู้ช่วยของเขา ดังนั้นแม้ว่าเขาจะหลับอยู่ เขาก็จะให้เจ้าเข้ามาก่อน”

"คือว่าข้า..."

ยูเดอร์ ไม่ต้องการรบกวนการพักผ่อนของคีเซียร์ หากเขาหลับจริงๆ เขาอ้าปากจะบอกว่าจะกลับมาทีหลัง แต่บังเอิญที่ในขณะนั้นประตูก็เปิดออก และนาธาน ซักเกอร์แมนก็โผล่หัวออกมา

"...ท่านไอร์ กรุณาเข้ามาด้วยครับ"

ผู้อาวุโสนักเวทย์ ดูตกตะลึงกับธรรมชาติที่นาธาน คาดหวังการมาถึงของเขา

'ดูสิ? เข้าไปและพาข้าไปกับเจ้า!

สารบัญ