[นิยายวาย-แปลไทย] Turning บทที่ 16

 

Turning บทที่ 16

ภายนอกนาธาน ซัคเกอร์แมน  เป็นเพียงผู้ช่วยที่เชี่ยวชาญด้านดาบ ไม่ใช่ปรมาจารย์ดาบ อย่างไรก็ตาม ความจริงก็คือเขามีทักษะมากมาย พอที่จะเป็นคู่ต่อสู้กับผู้ปลุกพลัง ซึ่งเป็นข้อเท็จจริงที่ทำให้หลายคนประหลาดใจอย่างมาก

ต่างจากอัศวินที่แวววาวอย่างเผินๆ ที่เขาได้พบตอนกลางวัน เขาสัมผัสได้ถึงรัศมีอันล้ำลึกที่เล็ดลอดออกมาจากนาธาน ซัคเกอร์แมน ซึ่งเกิดจากมานาที่เขาฝึกฝนและสะสมมาอย่างต่อเนื่องเป็นเวลานาน ปริมาณเทียบได้กับนักเวทย์พิเศษที่ยูเดอร์เคยเผชิญหน้า

สำหรับนักเวทย์ ปริมาณมานาที่สะสมในร่างกายเป็นสิ่งสำคัญ แต่สำหรับนักดาบ เจ้าภาพของมานามีความสำคัญมากกว่าปริมาณของมัน การใช้มานาของดาบนั้นยากกว่าการร่ายเวทย์มาก ดังนั้นมานาที่บริสุทธิ์อย่างพิถีพิถันที่สุดเท่านั้นจึงสามารถให้พลังที่เพียงพอแก่ดาบได้

ความจริงที่ว่าเขาได้สะสมมานาเทียบเท่ากับนักเวทย์ แสดงเป็นนัยว่า นาธาน ซัคเกอร์แมน  มีทักษะพิเศษเป็นพิเศษ

'ตอนนั้นข้าไม่รู้เลยว่าจะได้เจอเขาทีหลัง... เขาโดดเด่นมากตั้งแต่แรกเริ่ม'

การตระหนักรู้นี้เกิดขึ้นได้จากการที่ยูเดอร์ มีความไวต่อพลังงานของผู้อื่นเพิ่มมากขึ้น ซึ่งเป็นความรู้สึกที่พัฒนาขึ้นอย่างไม่มีใครเทียบได้กว่าที่เคยเป็นมาในอดีต

ในขณะที่ พลังที่เขาสามารถใช้ได้ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปมากนักจากสิบสามปีที่แล้ว การรับรู้นี้ดูเหมือนจะฝังลึกอยู่ในจิตวิญญาณของเขา ไม่จางหายไปแม้เมื่อเวลาผ่านไป

บางทีมันอาจจะคล้ายกับกลอุบาย ที่เขาได้เรียนรู้จากการเผชิญหน้ากับบุคคลที่แข็งแกร่งมากมายในช่วงหลายปีที่ผ่านมา มากกว่าที่จะเป็นพลังโดยธรรมชาติ

"..."

ยูเดอร์ไม่ได้ดื่มชาที่นาธานจัดให้ แต่สำรวจห้องแทน รูปลักษณ์ของห้องไม่ได้เปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนมากนัก ดาบศักดิ์สิทธิ์โปร่งใสที่ลอยอยู่บนเครื่องทำความร้อนยังคงตั้งอยู่ที่นั่น

'มันยังคงปล่อยพลังงานที่น่าอึดอัดออกมา'

ยูเดอร์พยายามเพิกเฉยต่อดาบศักดิ์สิทธิ์ ที่ดูเหมือนจะยื่นมือมาหาเขาด้วยพลังของมัน

“โอ้ เจ้ามาถึงก่อนข้า ขอโทษทีนะ”

ไม่กี่นาทีต่อมาคีเซียร์ก็กลับมา นาธานเปิดประตูให้เขา หยิบเสื้อคลุมจากไหล่ของเขาอย่างเงียบๆ และรับถุงมือเพื่อทำความสะอาด ดยุคที่มีผู้ช่วยคอยดูแลทุกอย่าง โดยไม่มีคนใช้แม้แต่คนเดียวให้เรียกหา

มันแปลกจริงๆ แต่ยูเดอร์รู้จากประสบการณ์ที่ผ่านมาว่า คีเซียร์ประพฤติตัวแบบนี้มาโดยตลอด จึงไม่ได้พูดอะไรเลย

“อา ชาคาโมมายล์ ตอนนี้เข้าสู่ฤดูกาลแล้ว ทักษะการชงชาของนาธานนั้นยอดเยี่ยมมาก เจ้าสามารถดื่มได้โดยไม่ต้องกังวล เจ้าไม่คิดว่าเขาจะวางยาพิษใช่ไหม?”

"ไม่ ข้าไม่ได้คิดเช่นนั้น"

"ฮ่าๆๆ ล้อเล่นนะ"

ขณะที่คีเซียร์นั่งลงต่อหน้ายูเดอร์ กลิ่นหอมก็ลอยเข้าจมูกของเขา ตอนแรกเขาคิดว่ามันเป็นกลิ่นของสบู่ราคาแพงที่ใช้อาบน้ำ แต่แล้วเขาก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมที่ฉุนของน้ำหอม ยูเดอร์เกร็งไหล่ของเขาชั่วขณะก่อนที่จะผ่อนลงและหันไปหาคีเซียร์

ปลายผมสีทองของคีเซียร์ชื้นเล็กน้อย

“ดูเหมือนท่านจะพึ่งอาบน้ำมา”

“ฮะ? อ่า ใช่แล้ว เจ้าเป็นคนช่างสังเกต”

คีเซียร์ลูบผมด้วยรอยยิ้ม อย่างไรก็ตาม ยูเดอร์ไม่ได้ยิ้มตอบ

'เป็นน้ำหอมที่ได้รับความนิยมในหมู่สตรีชั้นสูง ไม่ผิดแน่นอน'

อะไรคือสาเหตุที่ทำให้บางคนมีกลิ่นน้ำหอมติดตัว แม้จะอาบน้ำแล้ว? คีเซียร์พบใครและเขาทำอะไรอยู่? ยูเดอร์มีความคิดคร่าวๆ

'เขาเป็นเพลย์บอยเสมอ...'

แม้ว่าชื่อเสียงของคีเซียร์จะไม่โดงดังมากนัก แต่เขาก็ได้รับความนิยมมาโดยตลอด ร่างกายที่ราวกับเทพเจ้าและรูปลักษณ์อันน่าทึ่งของเขาเป็นที่ปรารถนาของหลายๆ คนมาโดยตลอด เขามีชื่อเสียงในเรื่องที่ไม่เคยปฏิเสธการล่อลวงที่หลั่งไหลเข้ามา

ในความทรงจำในอดีต ดูเหมือนว่าเขาจะใช้ชีวิตอย่างเงียบๆ หลังจากที่ได้เป็นผู้บัญชาการ แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่เป็นเช่นนั้น

ไม่ใช่เรื่องของยูเดอร์ที่จะต้องรู้ทุกอย่าง เขาเพียงแต่คิดว่าถ้าเลิกเล่นเกมอันตรายเช่นนี้ จะช่วยรักษาชื่อเสียงของคีเซียร์ได้

“ข้าอยากรู้ว่าท่านเรียกข้ามาทำไมครับ”

“อา ใช่ ข้าอยากจะพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้” คีเซียร์ ดื่มชาลงไป

“โชคดีที่ครั้งนี้จบลงเพราะข้ามาทันเวลา หรือถ้าข้าไม่เข้าข้าง อาจจะกลายเป็นอื่นได้ ทำไมเจ้าถึงทำอะไรบ้าบิ่นขนาดนี้ ข้าคิดว่าเจ้าห่างไกลจากความหุนหันพลันแล่นซะอีก”

"..."

“คีโอเลย์ ดา เดียร์ก้าเป็นคนดื้อรั้นซึ่งอาจกลายเป็นเรื่องน่ารำคาญได้ เขามีฐิทิที่สูงมาก”

คีโอเลย์ ดา เดียร์ก้าคือใครกัน? ใช่เวลาหลายวินาที ในที่สุด ยูเดอร์ก็จำได้ว่าเป็นชื่อของอัศวินที่เขาปะทะกันเมื่อเช้า

เขาตัดสินใจจดจำเฉพาะสิ่งที่เขาทำกับอัศวินมือใหม่คนนั้น และลืมส่วนที่เหลือ มันก็หายไปจากความทรงจำของเขาโดยสิ้นเชิง นั่นหมายความว่าสมองของเขาไม่รู้สึกว่าจำเป็นต้องจดจำมัน

“ข้าคิดว่าจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนั้นขึ้น จึงไม่เป็นไรครับ”

“มันจะไม่เกิดขึ้นเหรอ?”

คีเซียร์ถามกลับด้วยสีหน้าทึ่ง

"เจ้าหมายถึงอะไร?"

“ข้าแข็งแกร่งกว่ามาก แม้ว่าจะรวมทุกคนจากฝั่งของพวกเขา แต่ก็มีหลายคนจากฝั่งของข้าที่มีพลังมากพอที่จะเอาชนะพวกเขา นั่นก็เพียงพอแล้วที่จะรับมือกับสิ่งที่เกิดขึ้น”

“เจ้าไม่ได้ถ่วงเวลารอให้ข้ามาถึง เจ้าแค่เชื่อว่าเจ้าแข็งแกร่งกว่ามาก?”

"ครับ"

"น่าสนใจ"

คีเซียร์ระเบิดหัวเราะออกมา

“แล้วเจ้ามีแผนจะจัดการกับความขุ่นเคืองของ คีโอเลย์ ดา เดียร์ก้า อย่างไร? เขากดดันครอบครัวให้ลงโทษเจ้าแล้ว”

“มันทำให้ท่าน ต้องตกที่นั่งลำบาก งั้นเหรอครับ?”

แทนที่จะตอบ ยูเดอร์กลับถามกลับ

“หากท่านลำบากใจ ก็แค่ปลดข้าออกจากหน่วย ก็พอแล้วครับ”

"..."

รอยยิ้มของคีเซียร์ลึกซึ้งขึ้น เขาโน้มหน้าลงบนมือที่วางอยู่บนที่วางแขนของเก้าอี้ ดวงตาสีแดงของเขาส่องผ่านผมสีทองของเขา

“เจ้าน่ะ อุส่าห์ผ่านเข้ามาเป็นหน่วยทหารม้าได้ แต่กลับพูดเหมือนไม่รู้สึกเสียดายแม้แต่น้อยเลยนะ”

"..."

ตราบใดที่อนาคตของยูเดอร์ไม่ไหลเหมือนอดีตของเขา เขาก็ไม่สนใจ การถูกไล่ออกจากที่นี่ไม่ได้หมายความว่าไม่มีหนทางข้างหน้า

ในความเป็นจริงถ้าเขาจากไป มันอาจเพิ่มโอกาสที่คีเซียร์ จะอยู่ในตำแหน่งผู้บัญชาการทหารม้าได้ เมื่อพิจารณาแล้วมันก็ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่ไม่ดี

“ข้าคิดว่า ข้าจะทำให้เจ้ากลัวสักหน่อย ไม่ได้เจอคนที่ขู่ไม่ได้ผลแบบนี้มานานแล้วเหมือนกันแฮะ เจ้าเป็นไม่รู้จักกลัวแบบนี้อยู่แล้วเหรอ?”

"...ดูเหมือนว่าจะเป็นเช่นนั้น"

เขาเคยได้รับคำชมที่คล้ายกันจากคีเซียร์มาก่อน

...ยูเดอร์ เจ้ากล้าหาญเกินไปและนั่นคือปัญหา แต่นั่นคือสิ่งที่ข้า...

'อืม...'

ยูเดอร์หลับตา ปล่อยให้ความทรงจำที่ไร้ประโยชน์จากอดีตถูกชะล้างออกไป ไม่ อนาคตนั้นคงไม่มาถึง ไม่จำเป็นต้องเรียกคืนมันเพราะเขาจะทำให้แน่ใจว่ามันจะไม่เกิดขึ้น

“จู่ๆ ทำไมจู่ๆ ถึงทำหน้าจริงจังนักล่ะ? เหมือนถามอะไรที่ไม่สมควรเลย”

“ไม่ มันไม่มีอะไร แม้ว่าพวกเขาจะแค้นข้า แต่มันก็ไม่สำคัญ ข้าจะพยายามหลีกเลี่ยงความเสียหายใดๆ ที่เกิดขึ้นกับทหารม้า”

“ฮ่าฮ่า นาธาน เจ้าได้ยินที่เขาพูดหรือเปล่า เขาบอกจะจัดการเอง”

คีเซียร์ระเบิดเสียงหัวเราะอีกครั้ง

"เด็กกำพร้าธรรมดาคนหนึ่ง อ้างว่าเขาสามารถเอาชนะตระกูลดยุคผู้ยิ่งใหญ่ ซึ่งมีเชื้อสายยาวนานถึงพันปีได้ ช่างน่าสนุกจริงๆ"

"..."

ดวงตาสีฟ้าน้ำแข็งของนาธานสบกับยูเดอร์ จากนั้นก็เบือนหน้าหนีอย่างรวดเร็ว

“ข้าสงสัยว่าทำไมเจ้าถึงคิดว่าพลังของเจ้าพิเศษมาก จากสิ่งที่ข้าเห็นมันน่าประทับใจ แต่ข้าไม่แน่ใจว่าจะเพียงพอที่จะรับประกันอย่างมั่นใจเช่นนั้น เจ้าคิดว่าจะเอาชนะข้าได้เหมือนกันไหม?”

กับคิเชียร์ ลา ออร์? มันเป็นการสนทนาที่อันตราย อาจก่อให้เกิดข้อหากบฏได้หากใครได้ยิน แต่ยูเดอร์มุ่งความสนใจไปที่ความหมายของการสนทนาเพียงอย่างเดียว

ตอนนี้ยูเดอร์สามารถเอาชนะคีเซียร์ ได้หรือหากพวกเขาต่อสู้กัน?

ความสามารถของคีเซียร์ที่ยูเดอร์เคยเห็นในอดีต ส่วนใหญ่เป็นความสามารถทางกายภาพ แม้แต่ทักษะเดียวของเขาก็ยังดูไม่ธรรมดา ดูเหมือนว่าจะจับคู่กับการป้องกันเวทย์มนตร์ในระดับสูง มันไม่ง่ายเลยที่จะต่อสู้กับเขาโดยตรง

'นอกจากนี้ เขายังใช้พลังไม่เต็มที่ด้วยซ้ำ... เขาเป็นคู่ต่อสู้เพียงคนเดียวที่ข้าไม่เคยเห็นแบบเต็มกำลังเลย'

อย่างไรก็ตาม ยูเดอร์อาจเป็นคนเดียวที่รู้เกี่ยวกับความสามารถของคีเซียร์ในระดับนี้ มันเป็นไปได้เพราะเขาได้ร่วมเดินทางไปกับเขาในช่วงเวลาที่เขาดำรงตำแหน่งรองผู้บัญชาการ

คีเซียร์เป็นผู้นำที่วิเคราะห์สถานการณ์เป็นหลัก และจัดคนที่มีความสามารถให้ถูกที่ในระหว่างเกิดเหตุ โดยแทบไม่ได้ก้าวไปข้างหน้าด้วยตนเอง

มันตรงกันข้ามกับยูเดอร์ที่จะก้าวเข้ามาต่อหน้าลูกน้องเสมอทุกครั้งที่มีอะไรเกิดขึ้น

'ข้าเห็นเขาใช้ความสามารถหนึ่งหรือสองอย่าง แต่ไม่เคยใช้พร้อมกันเลย... ข้าได้ยินมาว่าเขาใช้ดาบศักดิ์สิทธิ์ได้ แต่ก็ไม่เคยเห็นกับตาเลย'

ความจริงที่ว่าคีเซียร์เป็นเจ้าของดาบศักดิ์สิทธิ์นั้น ถูกเปิดเผยระหว่างภารกิจเก็บกู้ศฺลาสีชาดกลับมา  แต่ยูเดอร์ไม่ได้ไปกับเขาในตอนนั้นและไม่ทราบรายละเอียด ผู้ที่เคยไปที่นั่นได้รับคำสั่งให้ปิดปากเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น

สิ่งที่ยูเดอร์ได้ยินในภายหลังคือ คีเซียร์ชักดาบศักดิ์สิทธิ์ออกมาเป็นครั้งแรกเพื่อจัดการกับการโจมตีอย่างไม่คาดคิดของศัตรูอย่างเร่งด่วน และสถานการณ์ก็คลี่คลายทันที

เท่าที่ยูเดอร์รู้ นั่นเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่ คีเซียร์ใช้ดาบศักดิ์สิทธิ์

จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคีเซียร์ ใช้ความสามารถทั้งหมดของเขาในคราวเดียวพร้อมกับกวัดแกว่งดาบศักดิ์สิทธิ์ด้วย?

'ข้าไม่รู้ว่าพลังของดาบศักดิ์สิทธิ์เป็นอย่างไร...แต่มันอาจทำให้เขาใช้ความสามารถที่มีอยู่ง่ายขึ้น'

คีเซียร์ไม่ได้แสดงความสามารถของเขาโดยตรง แม้ในระหว่างการฝึกฝน โดยเลือกที่จะมีส่วนร่วมในบทบาทการสอน การจินตนาการถึงความสามารถที่ไม่รู้จักนั้นมีขีดจำกัด

“ข้าไม่แน่ใจ ข้าไม่เข้าใจความสามารถของท่านหัวหน้าอย่างถ่องแท้”

 

สารบัญ