[นิยายวาย-แปลไทย] Turning บทที่ 11

 

Turning บทที่ 11

“ในตอนนั้น ข้าคิดว่าพรสวรรค์ของเจ้าเหมาะกับทั้งสายกำลังและเวทย์เป็นพิเศษ แต่ถ้าต้องเลือก ข้าคิดว่าเจ้าจะเหมาะกับสายเวทย์มากกว่า... ข้าคิดผิดหรือเปล่า?”

“ข้าคิดผิดหรือเปล่า?”

ในอดีต เขาเคยพูดบางอย่างที่คล้ายกันกับยูเดอร์ ซึ่งมาที่นี่เร็วกว่าใครๆ และประกาศความตั้งใจที่จะเข้าร่วมสายเวทย์

“พลังของเจ้ามีแนวโน้มไปทางสายเวทย์งอย่างมาก การรับรู้ถึงทิศทางพรสวรรค์ของตัวเองก่อนใครถือเป็นเรื่องที่ดี”

มันแปลกขนาดไหนที่ได้ยินคำพูดแตกต่างกัน จากคนๆเดียวกัน สถานที่เดียวกัน อนาคตที่เขารู้อยู่แล้วกำลังเปลี่ยนแปลงไปเนื่องจากการเลือกของเขา

“อันที่จริง ข้ามาที่นี่เพื่อบอกท่านว่า ข้าตัดสินใจเลือกสายกำลังแทน”

คำพูดของยูเดอร์ ทำให้คีเซียร์เอียงศีรษะ ราวกับพยายามวัดความจริงจรังของเขา

“เจ้าจริงจังเหรอ?”

"ครับ"

“มีเหตุผลอะไรในการเลือกสายกำลังไหม”

“ข้าคิดว่าตนเองต้องการไปยังสายกำลัง มากกว่าสายเวทย์ ในขณะที่อยู่ระหว่างการฝึก”

“อืม... แม้ว่าพรสวรรค์ของเจ้าจะเบ่งบานเร็วขึ้นและมากขึ้นเรื่อยๆ ถ้าเจ้าไปตามทางของสายเวทย์?”

ราวกับคำถามที่สามารถอ่านอนาคตได้ อย่างไรก็ตาม ยูเดอร์ไม่ได้ตื่นตระหนกในครั้งนี้และตอบอย่างใจเย็นอย่างที่เขาเตรียมการไว้ล่วงหน้า

“เป็นไปได้ไหมที่ผลลัพธ์ตรงข้ามอาจเกิดขึ้นได้เช่นกัน”

"นั่นเป็นเรื่องจริง"

รอยยิ้มปรากฏขึ้นในดวงตาสีแดงของ คีเซียร์

“ปกติเมื่อถูกท้าทายแบบนี้ พวกเขาจะลังเลและพิจารณาอีกครั้งอย่างน้อยหนึ่งครั้ง โดยคิดว่าได้ข้อสรุปหลังจากคิดอย่างรอบคอบแล้ว แต่ดูเหมือนว่าความคิดเห็นของเจ้าจะไม่เปลี่ยนแปลง ดังนั้นจึงไม่สำคัญ ก็ได้ ข้าจะดำเนินการให้เจ้าไปที่สายกำลัง”

เป็นการตอบสนองที่สะอาดและตรงไปตรงมาจนเกือบจะรู้สึกเหนือจริง ยูเดอร์รู้สึกถึงความว่างเปล่า

เขาจำได้ชัดเจนเลยว่าคีเซียร์ แต่งตั้งให้เขาเป็นรองผู้บัญชาการที่รับผิดชอบสายเวทย์ โดยไม่มีเหตุผลทันที ด้วยเหตุนี้ เขาจึงคิดว่าอีกฝ่ายจะต้องสงสัยและไม่ยอมรับ หากเขาเลือกสายกำลัง

อย่างไรก็ตาม ไม่มีข้อกังขาในทัศนคติของคีเซียร์ขณะนี้

“โดยปกติ เจ้าจะต้องลงนามในเอกสารด้วยตัวเอง แต่นั่นจะเป็นหลังจากที่เรื่องอื่นๆ ได้รับการจัดการแล้ว”

คีเซียร์ ไม่ได้บอกว่าเรื่องอื่นๆ เหล่านั้นคืออะไร อย่างไรก็ตาม ยูเดอร์รู้อยู่แล้ว

'ใกล้ถึงเวลาที่จะได้รับนามสกุลแล้ว'

เขาได้รับนามสกุลไม่นานหลังจากเข้าร่วมกองทหารม้าในอดีต เป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนสำหรับชื่อสกุลใหม่หลายร้อยชื่อที่จะถูกสร้างขึ้นและมอบให้ภายในเวลาไม่กี่เดือน

ส่วนใหญ่ถูกสร้างขึ้นโดยไม่มีความจริงใจ โดยใช้ชื่อจากบ้านเกิดหรือจากพระคัมภีร์ แต่ยังคงมีช่องว่างสถานะระหว่างผู้ที่มีชื่อนามสกุลกับผู้ที่ไม่มี

เมื่อมองย้อนกลับไป เป็นเรื่องน่าทึ่งที่องค์จักรพรรดิยอมให้มีเรื่องเช่นนี้ การต่อต้านจากขุนนางคงจะรุนแรงมาก เขาจัดการมันยังไง?

ยูเดอร์ไม่มีความทรงจำมากมายเกี่ยวกับจักรพรรดิองค์ก่อน หรือตอนนี้คือจักรพรรดิองค์ปัจจุบันซึ่งสิ้นพระชนม์ก่อนที่เขาจะกลายเป็นผู้บัญชาการทหารม้า

สิ่งที่เขาจำได้ก็คือจักรพรรดิองค์ก่อนนั้นเป็นพี่ชายต่างมารดาของ คีเซียร์ ลา ออร์ ซึ่งเป็นพี่ชายเพียงคนเดียว เป็นเวลาหลายปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต เขาป่วยหนักจนไม่ได้แสดงหน้าต่อหน้าขุนนางด้วยซ้ำ และมกุฏราชกุมารผู้สืบทอดราชบัลลังก์หลังจากการสิ้นพระชนม์ของพระองค์ คือบุตรบุญธรรมแทนที่จะเป็นบุตรทางสายเลือด

สมัยที่ยังอาศัยอยู่บนภูเขา เขาไม่เคยรู้จักใบหน้าของลอร์ดที่ปกครองหมู่บ้านด้วยซ้ำ ไม่ต้องพูดถึงหน้าตาขององคจักรพรรดิเลย

ครั้งเดียวที่เขาได้เห็นใบหน้าของจักรพรรดิคือในระหว่างพิธีแต่งตั้งครั้งแรกในกองทหารม้า

“มีอะไรอยากจะพูดอีกไหม?”

ในขณะที่ยูเดอร์กำลังคิด ดูเหมือนคีเซียร์จะรู้สึกว่าเขามีอะไรจะพูดมากกว่านี้ ยูเดอร์จ้องมองเขาครู่หนึ่งแล้วเปิดปากอย่างหุนหันพลันแล่น

“ฝ่าบาท ทำไม…”

“เรียกข้าว่าท่านหัวหน้า”

ฝั่งตรงข้ามขัดจังหวะกะทันหัน ดวงตาสีแดงผ่อนคลายของเขาส่องประกายด้วยความเจ้าเล่ห์

“ตามกฎหมายของออร์ สถานะไม่ได้มีความสำคัญเหนือตำแหน่ง แน่นอนว่ามีหลายคนที่เพิกเฉยต่อสิ่งนี้ แต่ตราบใดที่ข้าอยู่ที่นี่ ตำแหน่งผู้บัญชาการก็เพียงพอแล้ว”

“อ่า ครับ ท่านหัวหน้าหน่วย ข้าขอถามหน่อยได้ไหมว่าทำไมท่านถึงสร้างสถานที่แห่งนี้ขึ้นมา”

“สถานที่แห่งนี้? เจ้าหมายถึงอาคารนี้หรือกองทหารม้า?”

เขาถามแบบนั้น แม้ว่าเขาจะรู้แน่ชัดว่ายูเดอร์หมายถึงอะไรก็ตาม ยูเดอร์ไม่ชอบนิสัยเจ้าเล่ห์ของเขามาโดยตลอด เมื่อรู้สึกถึงความรู้สึกแปลกๆ ของเดจาวู ยูเดอร์จึงเปิดปากของเขา

“แน่นอน อย่างหลัง”

“เจ้าเป็นคนแรกที่ถามข้าตรงๆ แม้แต่จักรพรรดิก็ไม่ถามถึงเหตุผลเลย”

ไม่มีคำใบ้ในสีหน้า ว่าเขาคิดว่าคำถามของยูเดอร์กล้าหาญหรืออวดดีรึเปล่า

“เหตุผลที่ข้าสร้างทหารม้าขึ้นมาน่ะเหรอ? ก็ง่ายมาก พลังต้องไหลไปในทิศทางที่ถูกต้อง หากเจ้าพยายามสกัดกั้นหรือกำจัดมันอย่างแข็งขัน เจ้าจะต้องจ่ายราคาสำหรับสมดุลที่สูญเสียไป ในฐานะคนที่มีความสามารถเหมือนพวกเจ้าทุกคน ข้าคิดว่า ข้าจำเป็นต้องสร้างเส้นทางสำหรับพลังนี้ ก่อนที่มันจะทำร้ายจักรวรรดิ และเนื่องจากข้าเป็นเพียง ผู้ปลุกพลัง คนเดียวในบรรดาสมาชิกราชวงศ์ ข้าจึงคิดว่าข้าเหมาะสมที่สุด นั่นคือทั้งหมดที่มี"

เป็นคำตอบตามตำรา ที่ยากต่อการคัดค้าน

ยูเดอร์ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะตัดสินใจถามคำถามอีกหนึ่งคำถาม

“แล้วท่านจะเป็นผู้นำเพียงคนเดียวของกองทหารม้าในอนาคตหรือไม่?”

“เป็นคำถามแปลกๆแฮะ เจ้าอยากได้ตำแหน่งนี้อยู่หรือเปล่า?”

"จะเป็นไปได้ยังไงล่ะครับ"

ถ้ามีใครเคยได้ยินก็คงตำหนิเขาที่ตอบไปห้วนๆแบบนั้นและบอกให้เขาตอบอย่างสุภาพด้วย

ขณะที่ยูเดอร์ขมวดคิ้วและตอบ คีเซียร์ก็หัวเราะดังกว่าเดิม มันเป็นเสียงหัวเราะที่สนุกสนานอย่างไม่น่าเชื่อ

“เอาล่ะ สำหรับตอนนี้ก็เป็นอย่างนั้น แต่เมื่อแบ่งสายได้แล้ว ข้าวางแผนที่จะเลือกรองผู้บัญชาการมาช่วยข้า ด้วยความสามารถของเจ้า อาจสามารถรับตำแหน่งนี้ได้นะ”

"ข้าจะไม่มีคุณสมบัติ"

ยูเดอร์ตอบทันทีโดยไม่ต้องคิด

“ข้าเข้าสังคมไม่ได้ และไม่ได้สร้างความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับเพื่อนสมาชิกด้วย”

“โอ้ เจ้าคิดถึงเรื่องนี้ ดูเหมือนว่าเจ้าจะมีด้านที่อ่อนโยนกว่าที่ข้าคาดไว้”

คีเซียร์ ส่ายหัว

"การเข้าสังคมและมิตรภาพเป็นคุณสมบัติที่ดีอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ถ้าต้องการแบบนั้นข้าเลือกคนธรรมดามาก็ได้ จงอย่าลืมว่า พลังที่พวกเจ้ามีนั้น ไม่ได้มีติดตัวมาตั้งแต่เกิด ตอนนี้พวกเจ้าอาจจะยังถ่อมตัวและยำเกรงต่อชนชั้น ด้วยความเคยชินจากชีวิตก่อนหน้า แต่อีกไม่กี่ปีต่อจากนี้ ทุกอย่างจะพลิกกลับตาลปัตร”

"…"

“ตอนนี้ เจ้าอาจจะไม่เข้าใจความหมายของของข้าก็ตาม…”

“ไม่ครับ ข้าเข้าใจดี”

ยูเดอร์ไม่สามารถตอบกลับได้ในทันที เพราะคำตอบที่ดูเหมือนสบายๆของคีเซียร์เกี่ยวกับอนาคตนั้นแม่นยำอย่างน่าขนลุก

เขาพูดถูก ในตอนนี้สมาชิกทหารม้าอาจรู้สึกด้อยกว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าอัศวินหรือขุนนางระดับสูงของจักรพรรดิ แต่ในอีกไม่กี่ปี สถานการณ์ก็เปลี่ยนไป

มีเพียงทหารม้าเท่านั้นที่สามารถจัดการหายนะที่เพิ่มขึ้นได้ และพวกเขาก็หลุดพ้นจากระบบชนชั้นก่อนหน้านี้ โดยประสบกับ หน้าตาทางสังคม การเลื่อนตำแหน่ง และอำนาจที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก

มหาอำนาจแบบดั้งเดิมอย่างอัศวินหลวง หรือนักเวทแห่งหอคอยไข่มุข ก็ไม่สามารถจัดการกับกองทหารม้า และผู้ปลุกพลังได้อีกต่อไป คนเดียวที่สามารถปราบปรามพวกเขาได้คือผู้ที่มีพลังที่ยิ่งใหญ่กว่า

ยกตัวอย่างเช่น ผู้บัญชาการยูเดอร์

ยูเดอร์จะท้าทายสมาชิกที่ไม่อยู่ใต้บังคับบัญชาให้ดวลตัวต่อตัว เขาจะจัดการต่อหน้าทุกคน เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่กล้าก่อกบฏอีก

มีการบ่นมากมายว่ามันเหมือนกับการจัดการกับสัตว์แทนที่จะเป็นมนุษย์ แต่มันเป็นวิธีแก้ปัญหาที่ง่ายที่สุด ดังนั้นจึงช่วยไม่ได้

แต่เหตุการณ์เหล่านั้นเป็นอดีตไปแล้ว ยูเดอร์คิดว่าคีเซียร์ จะมีแนวทางที่แตกต่างออกไปในการจัดการกับสมาชิก แต่บางที...

“ถ้าไม่มีคำถามอะไรอีกก็กลับไปได้เลย”

"อา ครับ"

“ห้องนี้เปิดอยู่เสมอ ดังนั้นหากเจ้ามีคำถามเพิ่มเติม อย่าลังเลที่จะเข้ามาได้ตลอดเวลา ถ้าข้าไม่อยู่ที่นี่ ฝากข้อความไว้กับผู้ช่วยของข้าได้”

ยูเดอร์คิดกับตัวเองเมื่อได้ยินคำพูดของคีเซียร์

เขาเคยมาห้องนี้สองสามครั้งตอนที่ คีเซียร์เป็นผู้บัญชาการ แต่วันนี้มีความแตกต่างอย่างหนึ่ง การปรากฏตัวของผู้ช่วย

นาธาน ซัคเกอร์แมน ผู้ช่วยผู้โด่งดังของคีเชียร์ ซึ่งอยู่กับเขามาตั้งแต่ยังเป็นเจ้าชายไม่ใช่ดยุคแห่งเปเลต้า ในอดีตตอนที่ยูเดอร์มาเยื่อนเขาอยู่ที่นี่หรือเปล่า?

ขณะที่ยูเดอร์พยายามนึกถึงความทรงจำที่คลุมเครือของเขา คีเซียร์ดูเหมือนจะคาดเดาอะไรบางอย่างและหันหน้าไปและพูดว่า "อา"

"ลองคิดดูแล้ว เจ้าอาจไม่รู้ว่าผู้ช่วยของข้าคือใคร ขณะนี้เขากำลังจัดการเรื่องต่างๆ ในปราสาทเปเลต้า แทนข้า เมื่อเขาเสร็จงานก็จะมาที่นี่ เขาไม่ใช่ผู้ปลุกพลัง แต่ค่อนข้างมีฝีมือในเรื่องดาบ"

'ค่อนข้าง' เหรอ? ยูเดอร์เกือบจะหัวเราะประชดประชันออกมาแต่ก็กลั้นไว้

นาธาน ซัคเกอร์แมนเป็นนักดาบ เขาไม่ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการ แต่ยูเดอร์เคยได้ยินเรื่องนี้โดยตรงในอดีตและมั่นใจในสิ่งนั้น ยูเดอร์เคยทะเลาะกับเขาด้วยซ้ำ ความคิดเห็นแบบสบายๆ ของคีเซียร์ เกี่ยวกับนาธานที่ 'ค่อนข้าง' มีทักษะในการใช้ดาบทำให้ ยูเดอร์ คิดว่าเขาเจ้าเล่ห์เหมือนงู

"เข้าใจแล้วครับ"

หลังจากตอบแล้วยูเดอร์ก็ออกจากที่พักของคีเซียร์ ในที่สุดก็หลุดพ้นจากรัศมีอันละเอียดอ่อนแต่น่าสะพรึงกลัวของดาบศักดิ์สิทธิ์ที่เขาสัมผัสได้จากด้านหลัง จนหายใจออกยาวออกมา

'...'

แต่ทีนี่ก็ยืนยันได้เรื่องหนึ่งแล้ว

คีเซียร์ไม่ได้สร้างกองทหารม้า ด้วยความตั้งใจที่จะมอบให้กับบุคคลอื่นตั้งแต่แรก ในเวลาเพียงสองปีนับตั้งแต่ผู้ปลุกพลังปรากฏตัว เขามีความเข้าใจอย่างน่าเหลือเชื่อเกี่ยวกับแนวโน้มและอิทธิพลที่พวกเขาจะมีต่ออนาคต

หากมีคนเจ้าเล่ห์อย่างเขาอยู่ในกองทหารม้า ยูเดอร์คงไม่ล้มเหลวอย่างน่าสมเพชเหมือนในอดีต เพราะคีเซียร์มีเชื้อสายและสายสัมพันธ์อันสูงส่งคอยช่วย

ทำไมคนอย่างเขาถึงก้าวลงจากตำแหน่งผู้บัญชาการและกลับไปบ้านเกิด? นั่นเป็นคำถามที่ยูเดอร์จะต้องสืบต่อไป

 

สารบัญ