(สปอย์) เมื่อผมเป็นเจ้าของคฤหาสน์สยองขวัญ เล่ม 7
เฉินเกอ (พระเอก) ที่ไปยังสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าได้พบฟ่านอวี้ (เด็กชายที่เห็นและวาดรูปผี) ที่มีเพื่อนเป็นเด็กสาวชื่อเจียงหลิง ที่บอกว่า "มีพี่สาวเป็นแมงมุม" เฉินเกอที่มองดูรูปของฟ่านอวี้ที่วาดพบว่า "มีหญิงสาวที่เป็นแมงมุมอยู่ในรูปด้านหลังของทุกคน" จึงถามพยาบาลที่ดูแลทำให้ทราบว่า "เจียงหลิงมีพี่สาวที่หายสาบสูญ พ่อแม่ถูกวางยาพิษตาย มีเพียงเจียงหลิงรอดเพียงคนเดียว"
เมื่อเฉินเกอไปพยายามถามเจียงหลิงจึงรู้ว่า "เธอมาจากหมู่บ้านป่าหลวง" เขาจึงกลับไปยังสวนสนุกหยิบเอาค้อนทุบกะโหลก เสี่ยวเสี่ยว (ตุ๊กตาผีอาฆาต) และซากแมงมุมตายที่เจียงหลิงให้ไปหมู่บ้านป่าหลวงทันที แต่พอไปถึงหมู่บ้าน ผู้กองหลี่ได้โทรมาบอกว่า "จับสยงชิง (ผู้ป่วยในอาคารผู้ป่วยตึก 3) ได้แล้ว
เฉินเกอจึงถามผู้กองหลี่เรื่องเจียงหลิง ผู้กองหลี่จึงบอกให้เฉินเกออยู่ห่างเจียงหลิงไว้ เพราะทางตำรวจสงสัยว่า "เธอเป็นคนวางยาพิษฆ่าพ่อแม่" และไม่ให้เขาไปที่หมู่บ้านป่าหลวง แต่เฉินเกอที่เดินไปหาบ้านของเจียงหลิงในยามค่ำคืนกับพบชายชราหรือลุงป๋ายกำลังขุดดินอยู่ จึงเข้าไปหา บอกเป็นนักท่องเที่ยวหลงมา
ลุงป๋ายจึงพาเฉินเกอไปยังบ้านร้างทั้ง 4 หลังที่เคยเป็นของครอบครัวเจียงหลิง แล้วให้แยกกันเข้าพักคนละหลัง ถ้าได้ยินเสียงอะไรห้ามออกมาอย่างเด็ดขาด แต่เฉินเกอที่แอบออกไปสำรวจบ้านหลังต่างๆไม่พบอะไรจึงกลับมา ก่อนที่จะได้ยินเสียงแล้วเห็นถึงผีสาวที่มี 4 แขน เขาที่ทราบดีว่า "อีกฝ่ายคือพี่สาวของเจียงหลิงที่ชื่อจูซินโหรว" จึงพยายามผูกมิตรด้วย
ท่ามกลางสายตาของลุงป๋ายที่ตกตะลึง จนสุดท้ายเฉินเกอสามารถอาศัยการนำทางของจูซินโหรวจนไปพบศพของเธอโดนฝังอยู่ใต้ต้นไม้ ซึ่งน่าจะโดนพ่อแม่ฆ่า และการที่ลุงป๋ายมาขุดดินหาศพ เพราะรู้สึกผิดที่เมื่อจูซินโหรวยังมีชีวิตเคยร้องให้ช่วย แต่ลุงป๋ายปฏิเสธก่อนที่จูซินโหรวจะหายตัวไป
และเฉินเกอยังทราบอีกว่า "พ่อแม่ของเจียงหลิงมาจากหมู่บ้านในหุบเขาที่มีชื่อหมู่บ้านโลงเป็น" นอกจากนี้เฉินเกอยังทำให้จูซินโหรวมีค่าความชอบเพิ่มขึ้นและสามารถปลดล็อคภารกิจระดับ 3 ดาว หมู่บ้านโลงเป็นได้อีก แต่จางหย่า (ผีอาฆาตอาภรณ์แดง) ยังหลับไหลอยู่ เขาจึงไม่กล้าที่จะเข้าไปทำภารกิจในตอนนี้ เพราะทราบว่า "ภารกิจนะดับ 3 ดาวต้องมีอาภรณ์แดงอยู่แน่นอน"
เขาสุ่มรางวัลจากโทรศัพท์สีดำอีกครั้งก็ได้ผีอาฆาตอีกตัว โดยมีคีย์เวิร์ดคือลิ้นชักที่เปิดไม่ออก จึงต้องไปยังหอพักญาติพนักงานโรงพยาบาลจากใบปลิวที่ได้รับมา แต่ในระหว่างคุยโทรศัพท์กับพนักงานสาวบริษัทห้องเช่าจนเฉินเกอได้พบนายหน้ามาหา นายหน้าพยายามจะให้เขาเช่าห้อง 305 แต่เฉินเกอก็เข้าพักห้อง 304 ที่ต้องการได้ ก่อนจะพบว่า "แท้จริงห้องนี้ไม่ใช่ห้อง 304 แต่เป็นห้อง 305 ที่มีการสลับป้ายห้องต่างหาก"
เพราะข่าวลือเรื่องผีหลอกในห้อง 304 เมื่อเฉินเกอเข้าไปในห้อง 304 ก็พบลิ้นชักในห้องนี้ทั้งหมดโดนไม้ตอกปิดไว้ ก่อนจะพบยังชายแขนเดียวมาคอยเตือนเรื่องนายหน้าก่อนวิ่งหนีไป และพบหญิงชราที่อยากให้เขาออกจากห้อง เฉินเกอจึงเปิดเทปคาสเซ็ทเรียกสวี่ยิน (ผีอาฆาตที่โดนหญิงสาวที่รักหั่นเป็นชิ้น) ออกมา สวี่ยินได้ทำร้ายหญิงชราจนหนีหายไป
พอโทรศัพท์จากบริษัทดังขึ้นมาอีกครั้งเฉินเกอจึงได้ถามหญิงสาวจากบริษัทห้องเช่าที่คุยด้วยว่า "เธอเป็นผีใช่มัย" จึงทำให้เฉินเกอเดาได้ว่า "ทั้ง 4 คนเป็นผีหมด" เฉินเกอจึงกลับเข้าไปในห้องนอนของห้อง 304 พบยังลิ้นชักที่ต้องการ เฉินเกอที่พยายามเปิดกับเปิดไม่ออกจึงใช้สวี่ยินเปิดให้จนกระทั่งพบหนังสือการ์ตูนของนักเขียนที่ขายไม่ออกหรือผีตนที่ 5
เฉินเกอจึงได้อ่านการ์ตูน เรื่องแรกเป็นเรื่องของชายเสเพลที่ติดการพนัน พอแม่ป่วยจึงเอาห้องไปจำนอง เพื่อเอาเงินมารักษาแม่ แต่พอห้องจะโดนยึด เขาที่อยากรักษาห้องเก็บไว้ให้แม่จึงตัดแขนตนเองก่อนที่จะฆ่าตัวตาย เมื่อไม่มีลายนิ้วมือของเขา ห้องจึงไม่ถูกยึด เรื่องที่ 2 เป็นเรื่องของครูสาวที่มาขอแบ่งเช่าห้องของหญิงชรา ก่อนที่ครูสาวจะโดนคนร้ายฆ่าตาย
เรื่องที่ 3 เป็นเรื่องของนายหน้าดวงซวยที่มาติดต่อห้องพร้อมทั้งอาศัยอยู่ในห้องของหญิงชราก่อนจะโดนรถชนตาย เรื่องที่ 4 เป็นเรื่องของหญิงชราที่ไปเดินพบนักเขียนการ์ตูนที่ขายไม่ออกคนหนึ่ง ให้เขาวาดรูปลูกชายที่ตายไป ก่อนที่นักเขียนการ์ตูนจะกลายมาเป็นคนเช่าห้อง เรื่องที่ 5 เป็นเรื่องของนักเขียนการ์ตูนที่ขายไม่ออก ไม่ว่าจะพยายามกี่ครั้งก็โดนปฏิเสธเสมอจนกระทั่งตาย เมื่อเฉินเกออ่านการ์ตูนทุกเรื่องจึงรู้ถึงผีที่ต้องการคือนักเขียนการ์ตูน จึงเกลี่ยกล่อมอีกฝ่ายให้มากับเขาได้
ทำให้เฉินเกอได้เหยียนต้าเหนียน ผีอาฆาตที่เป็นเพียงรองอาภรณ์แดงมา (รวมทั้งผีอีก 4 ตน) โดยมีความสามารถลากผีอาฆาต (ยกเว้นอาภรณ์แดง) เข้ามาในสมุดภาพได้ ทำให้เฉินเกอสามารถพกผีอาฆาตไปไหนได้ง่ายขึ้น ต่อมาผู้กองเหยียน (รับผิดชอบคดีอาคารผู้ป่วยตึก 3 และสมาคมเล่าเรื่องพิศวง)ได้ให้เฉินเกอไปพบเพื่อเตือนไม่ให้ไปหมู่บ้านป่าหลวงและบอกว่า "พบคนโดนฆ่าตายด้วยฝีมือของสมาคมเล่าเรื่องพิศวง 2 คน โดยทั้ง 2 คนโดนควักลูกตา"
เฉินเกอจึงบอกว่า "ถ้าเป็นการลงมือของสมาคมเล่าเรื่องพิศวง น่าจะมีเหยื่อรายที่ 3" และเหยื่อรายที่ 3 ก็ปรากฎเป็นพนักงานงานของสถาบันเลือดที่ผู้อำนวยการอาคารผู้ป่วยตึก 3 เคยส่งจดหมายติดต่อไปหายังคุณหมอเฉิน
เฉินเกอจึงโทรไปหาสถานเลี้ยงเด็ก ขอคุยกับฟ่านอวี้ พยาบาลจึงบอกว่า "ฟ่านอวี้กับเจียงหลิงกำลังรับการรักษาจากคุณหมอเฉินอยู่ จะไปตามให้" แต่พอพยาบาลกลับมากับมาบอกว่า "ฟ่านอวี้และเจียงหลิงหายไปพร้อมทุกหมอเฉิน" เมื่อเฉินเกอไปที่สถานเลี้ยงเด็กจึงพบรูปของฟ่านอวี้ที่ทิ้งไว้ มีคำว่า "กลับบ้าน" เฉินเกอจึงทราบว่า "ทั้ง 2 ได้หลบหนีไปเอง" และทราบที่ที่ทั้ง 2 ไปจึงคิดไปตามหา ผู้กองเหยียนที่ทราบว่า "เฉินเกอก็ตกเป็นเป้าหมายของสมาคมเล่าเรื่องพิศวง" จึงให้ผู้หมวดอู๋ที่จะเกษียณตามเขาไปด้วย
เฉินเกอจึงกลับไปคฤหาสน์สยองขวัญก่อน เพื่อเอาอุปกรณ์และเก็บผีอาฆาตใส่สมุดภาพก่อนที่จะไปยังหมู่บ้านป่าหลวง พอไปถึงหมู่บ้านป่าหลวง พบยังเจ้าของบ้านหลังหนึ่งจึงเข้าไปหาถามถึงฟ่านอวี้กับเจียงหลิงที่หายไป เพื่อจะให้เขาพาไปยังหมู่บ้านกลางป่าหรือหมู่บ้านโลงเป็น แต่ชายคนนั้นไม่รู้ทางและไม่กล้าพาไป จึงพาพวกเฉินเกอไปยังบ้านคนอื่น เพื่อให้คนเก่าคนแก่นำทางแทน แต่บ้านหลังแรกที่พวกเฉินเกอพบกับว่างเปล่า มีเพียงภาพหญิงชราที่ดวงตาถูกเจาะ พอไปบ้านหลังต่อไปก็พบเช่นเดียวกันคือเป็นบ้านที่ว่างเปล่าและมีรูปภาพที่เจาะดวงตาทิ้งไว้ พอผ่านไปสักหลายหลังก็เป็นเหมือนกัน
เฉินเกอจึงสงสัยชายคนนั้น ก่อนที่ชายคนนั้นจะนำไปพบยังผู้คนจึงทำให้รู้ว่า "คนที่หายไปทั้งหมดเป็นคนที่มาจากหมู่บ้านโลงเป็น" เฉินเกอจึงขอให้คนนำพวกเขาไปยังหมู่บ้านโลงเป็น แต่ไม่มีใครกล้า จนสุดท้ายเฉินเกอนึกได้ถึงลุงป๋ายจึงไปหาและขอให้เขานำทางให้
เมื่อลุงป๋ายรู้ว่า "เจียงหลิงหายตัวไป" จึงนำทางให้ ในระหว่างเดินเข้าป่าตอนกลางคืน ลุงป๋ายเล่าว่า "พ่อของตนที่เป็นหมอเคยมารักษา แต่ขากลับโดนตัวอะไรเกาะจึงเจ็บป่วยไปหลายวัน"
เฉินเกอจึงอาสาเดินหลังสุด พอป๋ายหู่ (แมวขาว) ร้องเตือนพร้อมทั้งกระโดดหนี เฉินเกอที่รู้ตัวจึงเรียกให้สวี่ยินออกมาจัดการกินวิญญาณที่ตามหลังมาทันที ลุงป๋ายยังเล่าอีกว่า "คนในหมู่บ้านโลงเป็นมักจะแต่งงานกันในเครือญาติทำให้ทุกคนเกิดมามีร่างกายผิดปกติ แต่ทุกคนเป็นคนดี"
แต่เฉินเกอกับไม่ไว้ใจ เพราะนั่นเป็นเรื่องเมื่อหลายสิบปีก่อนแล้ว พอไปถึงหมู่บ้าน พวกเฉินเกอได้พบคนกำลังทำพิธีอะไรบางอย่างอยู่ ก่อนที่จะมีหญิงชรามาพบพวกเขา นำทางให้เขาไปพักในบ้านไม้ โดยให้แยกกันพักคนละหลัง แต่เฉินเกอที่คุ้นหน้าหญิงชรา จึงจำได้ว่า "เป็นหญิงชราในภาพของบ้านหลังแรกที่โดนเจาะตา" จึงไม่ได้แยกกันอยู่
ก่อนที่ทุกคนจะเข้าไปในบ้านหลังหนึ่งแล้วรอคอยอยู่ ก่อนที่จะพบยังผีผู้ใหญ่ 2 คนและเด็ก 1 คนเข้ามาทำร้าย เฉินเกอจึงเอาค้อนทุบกะโหลกอกมาต่อสู้และให้สวี่ยินออกมาจัดการพวกมัน ผู้กองอู๋จึงเสนอให้ทุกคนกลับกันก่อน แต่ในระหว่างกลับ เฉินเกอสัมผัสได้ถึงผีอาฆาตอาภรณ์แดงจึงพาทุกคนซ่อนตัว
เฉินเกอที่เห็นอาภรณ์แดงเป็นผีทารก จึงคิดว่า "ผีของเขาทั้ง 10 ตัวน่าจะจัดการได้" แต่พอเห็นถึงความเร็วของผีทารกจึงตกใจคิดว่า "เขาคงตายก่อนจะได้เรียกผีอาฆาตออกมา" แต่ยังดีที่มีเสียงเรียกผีทารกไป ทำให้เฉินเกอทราบว่า "มีอาภรณ์แดงที่ร้ายกาจกว่าอยู่" และเมื่อไปต่อกับไม่สามารถออกไปจากหมู่บ้านได้ก่อนจะได้พบอาชิ่งที่เป็นชาวบ้านเข้ามาพบจะบอกวิธีออกจากหมู่บ้านให้ แต่จะต้องพาลูกของเขาที่พึ่งเกิดไปด้วย
อาชิ่งจึงเล่าให้ฟังว่า ที่หมู่บ้านนี้ได้มีการฉุดหญิงสาวจากนอกหมู่บ้านมาเป็นเจ้าสาว ถ้าใครคิดหนีจะโดนทำร้าย แต่กับมีหญิงสาวคนหนึ่งที่โดนฉุดมา ไม่ว่าจะโดนทำร้ายแค่ไหนก็ไม่ยอมสยบ จนสุดท้ายทั้งๆที่เธอท้องกับกระโดดลงบ่อน้ำฆ่าตัวตาย หลังจากนั้นก็กลายเป็นผีอาละวาดฆ่าทุกคน จนกระทั่งผู้หญิงแซ่จูที่เคยช่วยผีสาวตนนั้นไว้สมัยเมื่อยังมีชีวิตช่วยต่อรองให้ จึงทำให้เธอหยุดฆ่าคน แต่จะต้องสังเวยทารกที่เกิดมาปกติทุกคนให้ผีสาว
ต่อมาอยู่ๆเธอก็หายไปจึงมีคนที่กล้าย้ายออกไปจากหมู่บ้านโลงเป็นไปอยู่หมู่บ้านป่าหลวง แต่คนที่ย้ายออกไปกับตายโดยไม่ทราบสาเหตุ เฉินเกอจึงเดาได้ว่า "สาเหตุที่ผีสาวหายไป เพราะที่นี่มีประตูที่ถูกเปิดอยู่ และเธอเข้าไปในนั้นจะกลับออกมาเป็นพักๆ" เฉินเกอจึงตกลงจะช่วยพาลูกของอาชิ่งออกไปให้ พอถึงเวลาทำพิธีเฉินเกอพบฟ่านอวี้กับเจียงหลิงอยู่ในพิธีด้วย
หัวหน้าหมู่บ้านแซ่จูจึงเอาเด็กเข้าไปในศาลเจ้าทีละคน ก่อนที่เสียงเด็กจะเงียบไปพร้อมทั้งมีเลือดไหลออกมา แล้วเรียกเด็กคนต่อไปเข้าไป จนเด็กทุกคนเข้าไปหมดแล้วทุกคนจึงเดินขบวนไปยังบ่อน้ำทั้ง 4 รอบหมู่บ้าน เฉินเกอจึงเข้าไปในศาลเจ้า เพื่อเอาลูกของอาชิ่งออกมา เพราะแผนที่ทางออกอยู่บนตัวเด็ก แต่เฉินเกอกับพบเด็กทั้งหมดไม่ได้ตายอย่างที่คิด แต่กับโดนทำให้หลับไป
ทั้งยังพบหญิงชราแซ่จูที่เป็นหัวหน้าหมู่บ้านคนก่อนที่เคยช่วยผีสาวอาภรณ์แดงไว้ เธอได้แอบช่วยและส่งทารกทั้งหมดออกไปนอกหมู่บ้านโดยไม่ให้ผีสาวอาภรณ์แดงรู้ และยังทักเฉินเกอที่เป็นผู้ที่ผีอาฆาตโปรดปรานเช่นเดียวกันด้วย ทั้งยังบอกถึงร่างกายของตนที่เย็นลง จนสุดท้ายกว่าจะรู้ตัวก็ผ่านไป 3 ปีจนเดินไม่ได้ ทำให้เฉินเกอตกใจ เพราะของเขากับร้ายแรงกว่า เพราะแค่สองสามอาทิตย์เท่านั้น ก่อนที่เฉินเกอจะอุ้มเด็กออกไปรวมตัวกับลุงป๋ายและผู้หมวดอู๋ที่รออยู่เพื่อออกจากหมู่บ้าน
แต่ระหว่างทางกับพบยังผีเจ้าบ่าวและผีเจ้าสาวมาขวางทาง พอจัดการไปได้ก็พบผีเด็กแบกเกี้ยวตามมา เฉินเกอจึงทำลายเกี้ยวที่นำทางพวกผีทั้งหลายเสีย ทำให้ผีมากมายในหมู่บ้านแห่งนี้มุ่งหน้ามาหาเขา เฉินเกอจึงให้ลุงป๋ายและผู้หมวดอู๋นำเด็กหนีไป ส่วนตัวเขาจะอยู่รับมือกับผีเอง