ALIVE Side: G Vol.1 挑戦者 part.1
挑戦者 ちょうせんしゃ (Chosen-sha) คู่แข่ง,ผู้ท้าชิง
*(挑戦 (ちょうせん) การท้าทาย,การทำในสิ่งที่ท้าทายความสามารถ)
Artist: Growth
Eto Koki (C.V. Toki Shunichi)
Fujimura Mamoru (C.V. Terashima Junta)
Sakuraba Ryota (C.V. Yamashita Daiki)
Yaegashi เคน
(C.V. Yamaya Yoshitaka)
ทุกคนสนับสนุนงานของแท้กันเยอะๆนะคะ
*******แปลจากการฟังสด เพราะหาเนื้อยุนไม่เจอ
การเรียงประโยคอาจจะแปลกๆ เพราะฟังแล้วพิมพ์ตามเลย แต่ประโยคมันเรียงมาแบบนี้นะ (ใครอ่านนิยายญี่ปุ่นจะเข้าใจว่าบางทีต้องแปลจากหลังมาหน้า...)********
- เสียงเดิน -
โคคิ : เฮ้อ....
เรียว : โค! โคก็มีงานที่นี้สินะ, ...เท่าที่เห็น, ดูเหมือนนายจะพึงถ่ายแบบเสร็จเหมือนกันสินะ? ขอบคุณที่เหนื่อยครับ.
โคคิ : เรียวหรอ. 'เหมือนกัน' ก็หมายความว่า, นายก็มาถ่ายแบบด้วยงันหรอ?
เรียว : อือ. เคนก็อยู่ด้วยถึงเมื่อตะกี้นะ I ส่วนตอนนี้เคน....
เคน : โย่~! ทั้งสองคน, เหนื่อยหน่อยนะวันนี้!
เรียว : เคน. คุยกับผู้จัดการเสร็จแล้วหรอ?
เคน : อือ. เกี่ยวกับตรางงานวันพน.เท่านั้นแหละ. ... อ่ะ, โค, นายมาถ่ายแบบอย่างนั้นหรอ?
โคคิ : กำลังคุยกับเรียวตะเรื่องนั้นแหละ. วันนี้ทั้งคู่มีงานด้วยกันสินะ?
เรียว : อ่ะฮึม(เสียงเครียด)
เคน : ตั้งแต่เดือนหน้า เรามีงานแสดงละครเวทีด้วยกันน่ะ. สำหรับโปรโมตน่ะ.
เรียว : ต้องขอบคุณสำหรับเรื่องนั้น, ช่วงนี้ฉันได้รับการปฏิบัติเหมือนกับเคนเลยล่ะนะ * เราต้องถ่ายภาพและสัมภาษณ์งานเอยะมาก เพราะแบบนั้นการจัดตารางงานจึงเป็นเรื่องยาก
เคน : ฉันก็เหมือนกันนั้นแหละ
เรียว : ฮึ-! นั้นสินะ. อ่าใช่ โค, ฉันได้อ่านนิตยสารที่พิมพ์ออกมาเมื่อวันก่อนแล้วนะ. นายได้ขึ้นหน้าขยายด้วย และภาพก็ดูดีมาก. 'แสงยามบ่าย'* ที่น่าอัศจรรย์*ฟังดูสุดยอดไปเลยนะ.
เคน : โอ้! นั้นฟังดูเท่เป็นบ้า. โย้, 'แสงยามบ่าย'!
โคคิ : เจ้าบ้า, ยังไงก็ตามมันเป็นคำที่ตั้งขึ้น ไม่มีความหมายทั้งนั้นแหละ นอกเหนือจากภาพถ่ายของฉัน บทความของนายดูเหมือนจะน่าประทับใจมากกว่านะ ฉันได้อ่านบทสัมภาษณ์แล้ว มันน่าสนใจมาก.
เคน : อ่า~อา กำลังจะหมายถึงเรื่องนั้นใช่ไหม? ส่วนที่เรากำลังพูดถึงเรื่องความรักครั้งแรกและฉันได้เปิดเผยไปว่า กรณีของฉันนี่เป็นครูอนุบาล และฉันก็ได้รับความสนุกสนานจากผู้สัมภาษณ์และเรียว เพราะพวกเขากล่าวว่ามันดูแก่แดดเกินไป ให้ตาย ... เป็นธรรมดาจะตาย! พวกนายไม่เข้าใจเลย!
เรียว : มันน่าตื่นเต้นเลยน้า ตอนที่ฉันได้ยินเกี่ยวกับการสัมภาษณ์ ฉันไม่คิดว่าเราจะได้เสียงตอบรับขนาดนี้ แต่อาจเป็นเพราะการพูดคุยที่น่าสนใจมากที่ช่วยเราไว้ก็ได้นะ
เคน : เสียงตอบรับ ที่ได้มาจากรักแรกของฉัน ... สับสนแล้วสิ ฉันควรจะดีใจหรือเสียใจดีน้า...
โคคิ : อย่างน้อยฉันก็คิดว่ามันไม่ใช่อะไรที่ไม่ดีนะ แน่นอนว่าเหตุผลที่พวกนายมีเสียงตอบรับ ก็หมายความว่าทุกคนคาดหวังกับนาย
เคน : คงจะดีถ้าเป็นแบบนั้นนะ
เรียว : พูดถึงความคาดหวัง ทั้งสองคน เกี่ยวกับการยูนิตเดบิวท์ เคยได้ยินไหม?
โคคิ : อา. พูดคุยเกี่ยวกับวงใหม่ที่จะได้เปิดตัวต่อไปใช่มั้ย? ได้ยินเรื่องนี้เมื่อเช้านี้ พูดได้ว่าเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้เปิดตัวยูนิตของพวกเขา เพราะเป็นช่วงเวลาที่ดีสำหรับโปรโมต
เรียว : นั้นสินะ... แม้กระทั่งแฟน ๆ ดูเหมือนจะตระหนักถึงเรื่องนี้และพวกเขาก็เริ่มคาดการณ์อย่างตื่นเต้นว่าใครและใครจะเป็นคนกลุ่มนี้ เป็นประเพณีที่เรามีทุกปี
เคน : ฉันอาจเลือกที่จะเป็นหนึ่งในนั้น ดังนั้นเลยได้รับคำเตือนให้ระวังพฤติกรรมมากกว่าปกติ
โคคิ : ฉันก็เหมือนกัน.
เรียว : ฉันด้วย, เหมือนกับที่คิด. ฉันได้ยินจากผู้จัดการของฉันว่า พวกเราสามคน ได้รับความนิยมสูงสุด
เคน : เห.... หืออีกอย่างก็คือ, พวกเรา3คนมีโอกาสจะได้ตั้งวง?
เรียว : ใช่ แต่มันยังไม่ได้รับการยืนยัน นอกจากนี้ก็ไม่จำเป็นต้องประกอบด้วยเพียงสามคน พวกเขาอาจเพิ่มมากขึ้นและสร้างกลุ่มที่มีสมาชิกจำนวนมากขึ้น
โคคิ : นั้นสินะ ,
แม้ว่าในงานที่เราได้รับความนิยมสูงสุด แต่คนที่ตัดสินใจเรื่องนี้ก็คือประธาน
และมันก็เป็นแบบนั้นมาตลอด .
เคน : อย่างนั้นเองหรอ... พูดง่ายๆ จนกว่าผลจะออกมา ก็เสียเวลาไปกังวลเปล่าสินะ? ในกรณีนี้เราจะเตรียมตัวให้พร้อม! ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น แต่ความจริงที่ว่ามีคนบอกว่าเราเป็นผู้ที่ได้รับความนิยมสูงสุด เป็นเรื่องที่น่ายินดีนะ
เรียว : นายพูดถูก
โคคิ : อา, สิ่งเดียวที่เราสามารถทำได้คือรอผลที่เราจะได้รับ ... ถึงอย่างนั้นแล้ว ...
โคคิ : อา, สิ่งเดียวที่เราสามารถทำได้คือรอผลที่เราจะได้รับ ... ถึงอย่างนั้นแล้ว ...
เคน : 'ถึงอย่างนั้น?
โคคิ : ถึงจะมาพูดตอนนี้อาจจะไม่มีความหมายอะไร, แต่... ตอนนี้ได้ยินเรื่องนี้ ฉันคิกจริงๆนะว่า พวกเรา3คน ถ้าได้ทำกลุ่มร่วมกันก็ดีสินะ
เคน : โฮ จริงหรอ?!
โคคิ : อา. คิดแบบนั้นจริงๆ. ฉันน่ะนะ ไม่ช่ว่าจะทำกลุ่มรวมกับใครก็ได้, แต่ถ้าเป็นเคนกับเรียว มันคงจะง่ายขึ้น, สำหรับฉันฟังดูน่าสนุกดีด้วย. ยิ่งกว่าเรื่องอื่น, ฉันรู้สึกว่าพวกเราน่าจะทำอะไรด้วยกันได้มากกว่าที่คิด. เพราะแบบนั้น... ถ้ามันได้เป็นจริงก็ดีนะ.
เคน : โอ... ความเย็นชาของท่านโค*
โคคิ : ถึงจะมาพูดตอนนี้อาจจะไม่มีความหมายอะไร, แต่... ตอนนี้ได้ยินเรื่องนี้ ฉันคิกจริงๆนะว่า พวกเรา3คน ถ้าได้ทำกลุ่มร่วมกันก็ดีสินะ
เคน : โฮ จริงหรอ?!
โคคิ : อา. คิดแบบนั้นจริงๆ. ฉันน่ะนะ ไม่ช่ว่าจะทำกลุ่มรวมกับใครก็ได้, แต่ถ้าเป็นเคนกับเรียว มันคงจะง่ายขึ้น, สำหรับฉันฟังดูน่าสนุกดีด้วย. ยิ่งกว่าเรื่องอื่น, ฉันรู้สึกว่าพวกเราน่าจะทำอะไรด้วยกันได้มากกว่าที่คิด. เพราะแบบนั้น... ถ้ามันได้เป็นจริงก็ดีนะ.
เคน : โอ... ความเย็นชาของท่านโค*
โคคิ : อะไรล่ะน่ะ?
เคน : เอ๊ะ ไม่รู้หรอ? ในหมู่แฟน ๆ เขาเรียกนายว่า 'ท่านโค' ไง เติมคำว่า 'ท่าน' ให้กับนาย สมแล้วล่ะนะ~ อ๋อ ดูเหมือนจะเรียก เรียว ว่า 'เจ้าชาย'ล่ะ
เรียว : รู้สึกเป็นเกียรติ และรู้สึกดีมากเลยล่ะ ฉันหวังว่า ฉันจะไม่ทำร้ายความฝันของสาว ๆ นะ
เคน : เห็นไหม? คุณเจ้าชายผู้ใจดี~
โคคิ : อย่างนี้นี่เอง? ถ้าอย่างนั้นแล้วนายล่ะ พวกเขาเรียกนายว่ายังไง
เคน : อืม? ก็ธรรมดานะ. เคนจัง. เคนคุง. เอาเถอะ เข้าถึงง่าย เป็นจุดขายของฉันอยู่แล้ว
โคคิ : นายพูดถึงตัวเองอย่างนั้นก็ได้หรอ
เรียว : มันจะวิเศษมากถ้าทุกวันเราคุยกันและทำงานร่วมกันแบบนี้ ถ้าสิ่งที่เรากำลังพยายามจะทำคือคล้าย ๆ กัน
เรียว : มันจะวิเศษมากถ้าทุกวันเราคุยกันและทำงานร่วมกันแบบนี้ ถ้าสิ่งที่เรากำลังพยายามจะทำคือคล้าย ๆ กัน
โคคิ : ใช่นายพูดถูก
เรียว : มันมีเรื่องมากมายเกิดขึ้นกับเรา แต่ฉันดีใจที่เราสามารถทำอะไรได้จนถึงตอนนี้โดยที่ไม่ต้องจากที่นี้ไป
เคน : โอย, เรียว~ อย่าพูดเช่นเรื่องร้าย ๆ เช่นการเลิกสิ!
เรียว : ขอบโทษที มีหลายคนที่จากไป นับตั้งแต่เราเป็นรุ่นน้อง ดังนั้นฉันไม่ตั้งใจ ...
เคน : อืมนายพูดถูกต้อง ... เหลือเพียงเราสามคนเท่านั้น, และอีกสองคนที่เป็นรุ่นเดียวกัน จากคนมากมาย ...
โคคิ: ฉันไม่ได้คิดว่าการแข็งขันแบบนี้มันไม่ดี เพราะนั่นเป็นวิธีของอุตสาหกรรมนี้ มีหลายคนที่เราอยากจะเป็นเหมือนเขา มันเป็นโลกที่ยอดเยี่ยม แต่เมื่อเราก้าวเข้าสู่เวที มีผู้ที่เหมาะสมและไม่เหมาะที่จะอยู่ที่นี่ โชคชะตายังมีบทบาทอยู่ เช่นเดียวกับความโชคดีและไม่มีความสุข เป็นสถานที่เพียงไม่กี่คนผลของพวกเขาจะซ้อนหลายสิ่ง เป็นความมหัศจรรย์เพื่อส่องแสง
เคน : อย่างที่โคพูด **(ไมมั่นใจคำแปล-ไม่ขอลงประโยคนี้นะคะ)
โคคิ: ความคิดของนายเกี่ยวกับเรื่องนี้ฟังโง่มากเลย อย่าพูดมันออกมาจะดีกว่านะ
เคน: อุก! หวาา!? คำพูดของ ท่านโค ช่างโหดร้ายเลือดเย็น!
เรียว: (หัวเราะเบา ๆ ) ... อ่าขอโทษ ฉันต้องไปสัมภาษณ์ครั้งต่อไปเร็ว ๆ นี้
เคน : อา ฉันด้วย. แล้วเจอกันนะโค!
เรียว : ครั้งหน้า ไปกินข้าวด้วยกันนะ แล้วจะโทรไป
โคคิ : ได้ ฉันจะรอเจอพวกนาย
-(เปลี่ยนฉาก)-
********************
ยาวมาก!! อะไรมันจะยาวขนาดนี้ นี่พึงฉากแรก บทนำ3คน ก็7หน้ากว่าแล้ว ยังไม่ถึง10นาทีเลย แท็กนี้ยาว50กว่านาที หึๆ ส่งกำลังใจให้เรานะคะ ไม่อย่างนั้นและพาร์ทแปลไม่ต่ำกว่า10ตอนแน่ๆ (เหนื่อยเลย)
ปล.ช่วงแรกๆจะมี , . - บ้างนะคะ เพราะบางทีมันเป็นจังหวะการพูด แบบเว้นวรรคหายใจ ซึ่งยังพูดไม่จบ เราาเลยเขียนเว้นแบบนั้น แทนการวรรคช่วงลม //แต่ใครอ่านไปด้วย ฟังดราม่าCDได้ด้วยคงนึกภาพออก
เว็บหลัก Tsukino-pro